یکی از مشکلات اساسی اطلاعات و دیتاهایی که در زمینه علوم اعصاب ، پزشکی و روانشناسی در دنیای امروز در حال ارائه هست اینه که ما مواجه هستیم با یک دید تونلی و جزئی نگر در هر زمینه‌ای . انسان رو به مانند یک ماشین میبنیم که برای هر پیچش که شل میشود یک آچار باید اختراع شه و اگر میبینین مصرف دارو برای هر اختلال در دنیای امروز این چنین رو به افزایش هست دقیقا بخاطر همین موضوع هست .
انسان یک ماشین با قطعات جدا از هم نیست که بتوان با خرابی هر قطعه سعی در تعویض یا تعمیرش داشت و انتظار داشته باشیم مجدد کار کنه اگر چه در کوتاه مدت شاید جوابگو باشه اما در دراز مدت اتفاقا چرخه معیوب ایجاد شده در زندگی رو بیشتر و بیشتر خواهد کرد .